Dolaştığımız köylerde bişey dikkatimi çekti. Bu köylerde çok iri köpekler vardı, ama hepsi de kuyruksuzdu.Öğretmene, -Köylüler, "köpekler acar olsun" diye kulaklarını keser, tuzlar, biberler, yine o köpeğe yedirirler. Bunu biliyorum ama, kuyruklarının kesildiğini bilmiyordum, dedim. Öğretmen, -Belki..

Ama kurdun gelmesini hiç istemediğinden, yine kendini kandırmaya çalışıyormuş:-Kurt değildir, inşallah değildir. Başka yer kalmadı da burasını mı buldu gelecek?..Gözlerim iyi seçmiyor da ondan... Çalıların gölgesini kurt sandım.Kurt yaklaşmış. Aralarında eşek adımı ile üç dört yüz adım kalmış.Eski k..

Bu kitap, bir romanın içindeki konumundan sıkılıp kaçarak kendini sokaklara atan bir virgülün başından geçen serüvenleri anlatıyor.Virgül'ün kaçmasıyla cümleler bozulmuş, ortaya doldurulması olanaksız bir düzensizlik çıkmıştır.Başta kitabın yazarı olmak üzere, basın ve güvenlik güçleri Virgül&a..

Gazeteci yeni tımarhane müdürüne soruyordu:-Siz daha dün, delileri kaçırmamak için çalışanlar arasında değil miydiniz?Müdür bu soruya,-Evet, diye karşılık veriyordu.-İçeri kapatılanların akıllı olduklarını bilmiyor musunuz?-Biliyorum.-Sizi buraya kim müdür yaptı?-Deliler.-Öyleyse, nasıl oluyor da, k..

Bu kitapta, daha okulların açılışının ikinci gününde, kendi başına evden okula gitmek isteyen Çan’ın başına gelenler anlatılıyor. Can, kendine güveniyle, ailesini okula yalnız başına gidebileceğine ikna eder. Ancak evdeki hesap hi&ccedil..

Çocuklar, bu oyunun sonucundan çıkarılacak doğruyu sizler bu oyunu seyrettikten sonra kendiniz bulacaksınız. Aranızda tartışın, ana-babanızla konuşun ve bu masal oyunun niçin yazıldığını, hangi doğruyu, hangi gerçeği anlatmak istediğini kendiniz bulun. Bu oyun size, doğru olanı, bir gerçeği bulmanız..

Bu romanı salt çocuklar için değil, anababalarla öğretmenler için de yazdım.Aziz NesinBu romanda çocukların gözüyle büyüklerin nasıl göründüğü anlatılıyor.Bu romanda &cced..

Aziz Nesin Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz’ı önce radyo oyunu olarak yazdı. Kazandığı büyük başarı üstüne sahne oyunu haline getirdi. Israrlar üzerine senaryosunu yazdı; çoğu tiyatrocudan olduğu gibi, bu kez de filmciden telif hakk..

Şimdi çok iyi anladım ki, Zübük bir tane değil, biz hepimiz birer zübüğüz. Bizim hepimizin içinde zübüklük olmasa, bizler de birer zübük olmasak, aramızdan böyle zübükler büyüyemezdi. Hepimizde birer parça olan zübüklük birleşip işte başımıza böyle zübükler çıkıyor: Oysa zübüklük bizde, bizim içimiz..