"...Tavandaki yeşil yuvarlağın, pantolon ve kundak bezlerinin gölgeleri göz kırpıyorlar Varka’ya. Çok geçmeden gölgelere bakarak gene hayallere dalıyor Varka...

...Yeşil yuvarlakla gölgeler ağır ağır kayboluyorlar. Artık hiçbir şeyle ilgilenmiyor Varka. Yalnızca uyumak, biraz uyumak istiyor... Yine kapanıyor gözkapakları. Başı dönüyor...

...Başını kaldırıp tavandaki yeşil yuvarlağa bakıyor. Bebeğin sesini dinliyor ve o anda soluk almasını engelleyen düşmanının ne olduğunu anlıyor.

...Gülümsüyor Varka. Böylesine basit bir şeyi şimdiye kadar anlayamamış olmasına şaşıyor. Yeşil yuvarlak da, duvarlardaki gölgeler de onunla birlikte gülümsüyorlar, onun gibi şaşıyorlar buna..."