“Hayat hepimizi kendimiz olmaktan, insan olmaktan çıkardı.Çünkü bugünkü dünya, deli bir dünya.” Suyun tadının da, sesinin de hüzünlü bir efsaneye dönü..

Martılar gittiler. Kuşlar kalmadı. Gece olunca kuşlar gider. Martıları söylemiyor. "Amerika... Amerika..." diyor. Bu erkek sesini bir yerden tanır gibiyim. Türkçe tangolar söylemez miydi? "Amerika... Amerika..." Türkler, dünya durduk&ccedil..

Hava - Su Toprak - AteşKategori:Edebiyat..

Bu kitapta doksanlı yıllardan itibaren İstanbul taksilerinde yaşadıklarımdan bir demet sundum okurlarıma. Turistleri, savunmasız yaşlıları, özellikle de yaşlı kadınları hedef alan taksici eziyetine sık maruz kalmış biri olarak yazdıklarımın çok kişinin yüreğine dokunacağ..

“Bu dünya baştan başa aslı olmayan bir masal gibidir” Ölümsüzlük... Ceza mı, ödül mü? Ruhunda bin yılların yorgunluğunu taşıyan Utanapişti, cesedi Hizbullah’ın mezar evlerinden birinde bulunan yazar..

Nahid Sırrı Örik’in, 1948 yılında Tasvir-i Efkâr gazetesinde tefrika edilen ve yazar hayattayken kitaplaşmayan romanı Tersine Giden Yol, iki ana karakterin etrafında inşa edilmiştir: Her ikisi de bir kırılma noktasından geçmekte olan paşa çocuğu Cez..

“Başlangıçta her şey soğuk, boş ve anlamsızdı. Kutsal Rüzgâr sular üzerinde okşar gibi anaforlarla esiyor, güneş ve ayın, burçlar ve yıldızların henüz yaratılmadığı zifirî gecede, gözleri mucizev&ici..

“Geçmiş, arkamızdan ihtiyar bir at gibi yavaş yavaş gelir.”Henüz anne karnındayken katil olabilir mi insan? Yeni anılar biriktirdikçe eskilerini silebilir miyiz hafızamızdan? Peki, ya heybemizdeki hikâyeler? Nereye gidersek gidelim, aslınd..

“Hani diyorlar ya, rüyamda bunun bir rüya olduğunu biliyordum diye… Kâbustayım ama bunun mhayatım olduğunu biliyorum.”Hem benzersiz hem de fazlasıyla tanıdık biri Ülker. Kocasından şiddet görmüş, gidecek yeri olmad..

12 Haziran 1915’te, Nevşehir’in tek çerçisi Boğos öldürülür. Miralay Ziya Bey, Boğos’un sakladığına inandığı tabutu bulmak için gözünü karartmıştır: O güne dek komşu..