“İki çocuk ayağa kalkıp el ele var güçleriyle haykırdılar: ben Sâhipkırân / ben Amr-ı Ayyâr / biz burda / yeryüzüyle gökyüzü arasında / kötülerle ve kötülüklerle / ölünceye kadar / savaşmak üzere ahitleşiyoruz. Sesleri yankılana yankılana geceye nakşoldu.”

Aycın Keloğlan masallarını yeniden yorumladığı ilk romanından sonra, bu kez kültürümüzü yüzyıllar boyunca beslemiş diğer bir metinden; Hamzanâme’den hareket ediyor.