Elmaya bakmakla, elmadan bakmak farklı şeyler. Burada iki türlü bakış açısı var. Siz sadece elmaya bakarsanız, onu yapanı düşünmeden onun maddi özelliklerini görürsünüz. Elmanın içindeki yararlı vitaminleri konuşursunuz. O yararlı vitaminleri elmanın içine kimin koyduğu çok aklınıza gelmez. Elmayı yaratan, bizlere ikram eden Allah’ı tam fark edemezsiniz.

Hâlbuki elmadan baktığınızda ise elma bir nesne olur. O nesnenin, yapanı olan öznesini merak edersiniz. Elmadan baktığınızda, elma bir sanat eseri olur, o eserin sanatkârını araştırırsınız. Bu güzel meyveyi bizim için dallara kim asmış? İçini ve dışını bizim duygularımıza göre kim süslemiş? Elmanın içini bizim ihtiyacımız olan şifalı, yararlı vitaminlerle kim doldurmuş? Sorularını sorup elmanın üzerindeki fiillerin öznesini araştırırsınız. Bu bakış açısıyla elmanın güzel şeklini, harika tat ve kokusunu, nefis lezzetini bizi tanıyan, bize merhamet eden Allah’ın yapabileceğini anlarsınız. Bu bakışla “elma ne güzel” demezsiniz. “elma ne güzel yapılmış, bizim için ne güzel yaratılmış” dersiniz.